sac barakalar, yalnızlığım, biçarem
üryanlar vadisinde idrakimi yitirdim
Allah’ın huzurunda secdem
götürürdü mahşere pirü pak
insan balçıktandı, cahilliği jakoben tavırdandı
aranan ahlak, kaybettiren kibir tepetaklak
olsun varsın arınsın şuurlar
oluklardan yağmur sonbahardan akışta
hızla acele ediyordu dökülmeye toprağa
susamış vadiler yeşerecek elbet meyvalar
Yaratandır bunları yaratan.

tantana, heybet suratlar tanıdım
vahşetli çığlıklar tarandı tokasız
belkemiği kırılmış gençler
torpil ayaklı sevinçler birilerinde hüzünler biriktirir
mümin şafakla açardı gözlerini
bir kaçış, vergi memurundan
polisi bit saçlı, sidik kokan insanlardan kaçtım
her durak acısını tutturmuş, parlıyor, göğeriyor

gazete okunmaz, bu devir cellat eskitir
varsa online çarmıha gerdirir bilgisayar
evet bir boğazdır yapay zeka
tıkan! girme içimize, ademelmasında yutkunuyor
insan bayatladı, kaçmak bu yüzyıldan
kokuyor cüsseler, gövdelerde ahenk yok
fakirlik zenginliğe, muhtaçlık kenetlenmeye küskün
tren, otobüs, uçak kim bilir seyahat evvelden mi?
hangi diyara koşarsam memleketimin şarkısı
mırıldanır kalbime ufak ufak kaderi
çoşar fırtınalı dehlizlerde serinlik
koşarım, beklerim anlık heyecan tutarım
işim nedir insanı tanımaktan manzaradan başka
yelkovan akrep ayarlı saatler geçti
vakit eskitirdi kimler kimler geçti
çıldırmak harfi harfine okumak anı
ağlatan benizlerde yakınan öfkeler sindi
kim ayarladı kim vardı bitilmez yollara, ummanlara
kim yarattı şu faniliği kim yarattı sonsuzu...
Allah dedim.