Bazı yolculuklar sadece mesafeleri aşmak için değil, içimizde derin izler bırakmak için yaşanır. Bazı anlar vardır, geçtiğini sanırsın ama aslında hiç bitmez. Çünkü bazı insanlar, hayatının belli bir anında karşına çıkar ve sen fark etmeden içinde bir hikâye yazmaya başlarlar.

Bugün yine onun yanındaydım. Aynı odada, aynı atmosferde… Kelimelerin yetmediği, varlığın ise fazlasıyla yettiği bir andaydık. Birbirimize takıldık, konuştuk, güldük… Ama bazı gülüşlerin ardında saklı derinlikler olur ya, işte benim içimde de öyle bir şey vardı.

Sonra sustu ve bana baktı.
O bakış…
İçimde bir şeyleri paramparça etti.

"Duygularını yazıya döküyorsun ama yan yana gelince değişiyorsun." dedi.

Ne söyleyebilirdim ki?
Halbuki ben utanıyorum…
Halbuki, dile getiremiyorum…
Halbuki, konuşsam gözlerim dolacak ve belki de ağlayacağım.

Ama ağlarsam, o da üzülür.
Bunu istemem. Onun üzülmesini asla istemem.

Ona cevap vermek yerine sustum.
Ve sustuğum her kelime, içimde yankılandı.
Sadece zamanın bizi ileriye taşımasına izin verdim.
Sonunda fark ettik ki, saatler geçmiş.

Bir anda kendimizi durakta bulduk.

Yan Yana İlk Defa…

Servise bindik. Önce karşıma oturdu.
Ama bu mesafeye gerek var mıydı?

Yanıma gelmesini söyledim.
Ve geldi…

Yol boyunca yan yanaydık.
Konuşuyorduk ama sanki kelimeler değil, gözlerimiz anlatıyordu.
Baktıkça içimde bir şeyler tamamlanıyordu ama aynı anda eksiliyordum.

İlk defa bu kadar yakındık.
İlk defa, onu yakından izleyebiliyordum.
Yüzünün her hattını, her kıvrımını, her ifadesini…

Delikanlı hali…

Yürüyüşü…

Bakışı…

Ağır başlılığı…

Utangaçlığı…

Bir insan bu kadar mı kusursuz olurdu?
Olabiliyormuş işte…

Konuşmalarımız arasında kaybolduk.
Zaman su gibi akıp geçti.
Ama yolun sonu hep aynıydı…

Farklı Yönlere…

Kendimizi çarşıda bulduk.
Yan yana yürüdük.
Sanki yolun hiç bitmesini istemiyorduk.

Ama zaman bizi dinlemedi…

Ve sonunda yollar ayrıldı.
İkimiz de farklı yönlere gittik.
Ve ben o an fark ettim…

Bazı yolculuklar hep yarım kalır.
Bazı yollar, ne kadar yürümek istersen iste, seni aynı noktaya geri getirir.
Bazı hikâyeler başlamadan bitmeye mahkûmdur.
Çünkü bazı yolculuklar,
Ne kadar sürerse sürsün,
Hep yarım kalır…

Ama Allah’ım…
Onu kötü insanlardan koru.
Onun yüzüne hüzün değmesin.
Ona zarar vermek isteyenleri yolundan uzak tut.
Ayağına taş değmesin, kalbine yük binmesin.
Onu her zaman koru.

☘️🍀

Yarım Kalan Yolculuk

Bir yolculuk,
İçinde sustuklarımızı taşıyan…
Zamanı durduramadığımız,
Ama keşke’lerle uzattığımız…

Yanımdaydı,
Konuştu, güldü,
Ama bilmedi…
İçimde nasıl bir fırtına koptuğunu,
Söyleyemediklerimin nasıl düğümlendiğini…

Beni izledi,
“Duygularını yazıya döküyorsun ama yan yana gelince değişiyorsun.” dedi.
Gözlerine bakarken,
İçimde paramparça oldum.
Halbuki ben…
Konuşsam ağlardım.
Sadece sustum.

İlk defa bu kadar yakındık.
Gözlerim, yüzünün her hattını ezberledi.
Delikanlı hali, ağır duruşu,
Kendine has yürüyüşü,
Saklı bir utangaçlığı,
Ama içimde büyüyen bir hayranlık…

Bir insan bu kadar mı kusursuz olurdu?
Oluyordu işte…

Ve ben fark ettim,
Eksik olan her şeyin tamamı oydu.
Bunu biliyordum ama ona söyleyemedim.

Yanıma geldi,
İlk kez mesafeler silindi.
Ama biz o an bile,
Aramızdaki görünmez duvarın farkındaydık.

Göz göze geldik,
Gülümsedi,
Ben gözlerimi kaçırdım,
Çünkü içimde öyle büyük bir yangın vardı ki…
O bilirse yanardı.
O üzülürse, ben ölürdüm.

Konuşmalarımızda sustuklarımız saklıydı,
Kelimeler yetersizdi,
Ama biz anladık,
İkimiz de anladık…

Sonra…
Yolun sonu geldi.
Yürüdük.
Ama artık aynı yöne değil,
Farklı yollara…

Ve işte orada anladım…
Bazı yollar, ne kadar yürümek istersen iste, seni aynı noktaya geri getirir.
Bazı hikâyeler, başlamadan bitmeye mahkûmdur.

Ama Allah’ım…
Onu kötü insanlardan koru.
Onun yüzüne hüzün değmesin.
Ona zarar vermek isteyenleri yolundan uzak tut.
Ayağına taş değmesin, kalbine yük binmesin.
Onu her zaman koru.

Paylaş

Beğenenler

+7 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (3)

5.0

100% (3)

Yarım kalan yolculuk Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Yarım kalan yolculuk şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

YARIM KALAN YOLCULUK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Esrakilic1982, @esrakilic1982

20.3.2025 21:28:48

Her hikâye, başlar ya yazılmadan, Bir dua dökülür, dudaktan saklı zaman. Sen sandın ki yollar var varılacak, Oysa vuslat, hep varılmadan.

Öyle yolculuklar vardır ki ey dost, Sonu vuslata çıkmaz, hep yarım kalır. Ama bilir misin, eksik kalanlar da Tamamlar içindeki hikâyeyi, usulca barınır.

Görmediğin bir eli tutar, bir gölge Önüne serer kaderin ince çizgisi. Belki sen varsın o duanın kenarında, Belki o, senin içinde çizdiğin ses.

Hikâyeler hep başlamadan biter, Bitişinde bile, dua saklıdır yine. Çünkü yollar yalnız yürünmez dostum, Bir yolcunun duasında var olursun sen de.

Kaleminiz daim olsun, yüreğinizdeki fırtına hiçbir zaman sizi susturmasın.

Arzuzungur

Şiirin sahibi

20.3.2025 23:28:25

Kelimeler bazen sadece yazıya dökülmez, insanın ruhundan kopup bir başkasının yüreğine dokunur. Ve bazı yazılar, insanın içinde öyle bir yer eder ki, hiç silinmez. Sizin satırlarınız da bana tam olarak böyle hissettirdi.

Eksik olanları içimizde tamamlamak, yürünmeyen yolları hayalimizde bitirmek… Belki de en güzel hikâyeler tam da böyle şekillenir. Çünkü her hikâye, sonuna varmasa da iz bırakır, bazen yarım kalanlar bile en çok hissettiklerimiz olur.

Yolumuzun kelimelerin büyülü dünyasında kesişmesi benim için de büyük bir mutluluk. Kelimelerin en derin yerlerde yankılanması, hislerin karşılık bulması, bir ruhun diğerine dokunması… İşte edebiyatın en güzel yanı da bu değil mi?

İyi ki varsınız, iyi ki kaleminizle tanıştım. Dilerim ki kelimelerimiz hep bu saflıkta, bu içtenlikte birbirine ulaşmaya devam eder.

Sevgiyle ve dostlukla, Arzu.

Esrakilic1982

20.3.2025 22:31:07

Kelamına böylesine derin anlamlar yükleyip bana ulaştırdığın bu güzel mesaj, gönlümde tarifsiz bir sıcaklık bıraktı. İnsan, bazen kelimelerin dokunuşunda en derin izleri bulur, tıpkı senin satırlarında olduğu gibi. Yolların ve hikâyelerin yarım kalması, belki de hayatın bize sunduğu en güzel tamamlanma şeklidir, çünkü eksik olanları içimizde yaşar ve büyütürüz.

Duasında yer bulmak, kelimelerimde sana ulaşabilmek... Bu, benim için en büyük mutluluk. Çünkü kelimeler, bazen ruhun en derin köşesine dokunur, orada kalır, yaşar. Hayat dediğimiz bu uzun yolda, senin gibi bir yürekle buluşmak benim için de büyük bir onur.

Sen de iyi ki varsın, iyi ki yolumuz kelimelerin bu büyülü dünyasında kesişti. Dilerim ki kalbimizdeki hisler hep bu saflıkta ve içtenlikte birbirine ulaşsın.

Sevgiyle ve dostlukla, Esra

Arzuzungur

Şiirin sahibi

20.3.2025 22:19:17

"Yorumunuz o kadar derin ve anlamlı ki, bazı kelimeler insanın içine işleyip orada bir iz bırakır ya, işte tam olarak öyle hissettirdi. Bazen yollar yürünmeden, bazen hikâyeler başlamadan biter. Ama en eksik kalanlar bile içimizde tamamlanır bir şekilde. Çünkü bazı hikâyeler yaşanmasa bile hissedilir, bazı yollar yürünmese bile içinde iz bırakır.

Siz, kelimelerinizle tam da bunu yaptınız. Bir yolcunun duasında var olmanın kıymetini hatırlattınız. Çünkü bazen insanın hayatındaki en güçlü bağ, kelimelerin arasına saklanır. Gördüğümüzden öte, hissettiğimizde yaşarız bazı hikâyeleri.

Sizin gibi bir kalemle yollarımızın bu satırlarda kesişmesi benim için büyük bir mutluluk. Kaleminiz daim olsun, kelimeleriniz her zaman içimizi titreten duygularla buluşsun. Var olun, iyi ki varsınız!"