Zamanın derinliğinde, gecenin dinginliğinde,
sevdaların cilveleştiği,
nar yerine bıçağın el kestiği,
nar-ın çatladığı zamana,
tut ellerimden götür beni Züleyha...
Yusuf’un, güzelliği nur yüzüne vurmuşken,
harında yakan aşkın derinliklerine indir beni Züleyha...
Parlayan mehtabın ışığında,
Topla tüm yağmurları bulutlarda.
Doldur kadehi değdir dudaklarına Züleyha...
sarp kayaların yamacına savur beni!
Göklere değmek için sivrilmiş dağların tepesine at beni.
Kov günahları, yık tüm tabuları...
Dur gitme! Suçlu değilim; hemen verme hükmünü,
Kırma kalemimi Züleyha...
Şirin’ler, Leyla’lar, sana özenir.
Mecnunlar, Ferhatlar Yusuf’a!
Cümle alem gıpta eder size imrenir.
Yandığın sevda ateşi süsündür Züleyha,
ne ipek, ne ziynet gerek sana,
akan gözyeşlarından dökülen inciler,
göğün kızıllığı, ipek libasın,
seherin aydınlığı tülden duvağındır...
O güzel başını yasla omuzlarıma, son dileğini tut gönlünde,
yalvararak eğ başını.
Bir dilek tutarak yalvar Yüce Mevla’ya!
Sen günah işlesende, iraden dışında aşka tutuldun!
Allah’ın mağfiretine sığındın da,
bağışlandın sen affolundun Züleyha..

Tahsin ŞAHİN (Kul SEYYAH) 20 MART 2025