Fabrika çıkışlarında sevmeye başladım seni,
Vardiya aralarında düştün bu garip kalbime,
Bakışlarını gözledim bu yorgun gözlerimle,
Adını aklımda tutuyorum mesailer bitmesin diye.

Beni sevdiğini bilmem, ama hissettim ben,
Her adımda seni buldum, her sokakta sen,
Yoruldum, fakat hep seninle dinlendim ben,
Sormadım aramadım boş verdim o sebepten.

Her geçen an, seni bir adım daha yakın ederken,
Sesini duyduğumda kalbim yeniden uyanırken,
Gözlerinde varolan yıllardır umudumu yeşerten,
Bir tek seni sevmenin anlamı gitmiyor bu bedenden.

Bir yanımda gece, bir yanımda gündüz var,
Yıldızsız kalınca gece, alem seninle parlar.
Söylediğin her kelime, içimi ısıtan bir rüzgar,
Beni sevdiğini bilemem ama geçen zaman hep zarar.

Vardiyaların yorgunluğunda seninle geçirdiğim zaman,
Bir ömre bedel, her anı bir ölümsüz hatıra,
Hızla akan saatler bile sustu, seni düşündüğüm o an,
Bir tek seninle var olmalıydım, eski yada yeni her zaman.

Yılgın ve bitkin kaderime çiçekler açtıran kadın,
Sende öğrendim nasıl sevilir bir kadın diye.
Bir bakışınla kırılacak inan en sert duvarlar,
Sonsuz bir aşkın içinde kaybolmak, sadece seninle var.

Bir dokunuşunla kırılır tüm korkular,
Bir gülüşünle sevinçler doğar,
Bu hayatı seninle yaşamak,
Anlamı çok büyüktür hep seninle var olmak.

Savaş ÖZEL