6
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
211
Okunma
Maharetli ellerin
eskimiş bir gömleğin
yakasında
Tersyüz ediyor zamanı
Sarılıyorum telaşsız rüyalara
Bahtiyar
Umut dolu
Sıcacık bir eli tutuyorum
Göçüne geç kalmış
Suskun ve acemi
yorgun kanat çırpışı bu
Sen
İnsanı insana
Hayatı hayata
Şiiri aşka
anlatma çabası diyordun buna
Kar yağıyor
Kıtlık çeken mevsime inat
Kar yağıyor
İçimin not defterini açıyorum
Yığınla kırmızı çizik
Yığınla hasretin kederi
Soğuk sayfa yalnızlığı
Kar’a eşlik ediyor
Gömleğin değişen yakasında
yıldız aşırıyor gecenin rengi
Zamanı öğütüyor
Kar taneleri
Akşam üzüm rengine dönmüş
Gri bir gölge düşmüş şiire…
5.0
100% (7)