0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
191
Okunma
Knidos imbatla şakalaşırken,
Terinos sandalında, balıkları birer birer temizler.
Gümüş balığından omlet, denizin tuzunu taşır,
Ama önce martılar gelir, bekler, sabırla.
Bir dost bulursa, gülerek paylaşır yemeğini,
Bir parça balık, bir yudum huzur.
Ama eğer yalnızsa, martılarla yemek,
Bir dostluk yaratır, denizin açıklarında
Rüzgarın taşıdığı ses,
Martıların kanat çırpışı,
Ve Terinos, tüm dünyayı unuturken,
Tabağındaki son lokmayı verir onlara.
Gerçek dostlar, görünmeyenlerdir belki,
Ama martılar, her zaman yanındadır.
5.0
100% (1)
