ANALAR

Bütün ömrü boyunca, hep fedakar olurlar,
Gece gündüz demeden, kalbi dağlar analar.
Halini soran olmaz, geçip gider baharlar,
Gündüz ızdırap çekip, gece ağlar analar.

Aldırmaz hiç hayatın, engeline düzüne,
Kışı yaşasa bile, minnet etmez güzüne,
Evlat hasta olunca, uyku girmez gözüne,
Kalbindeki yaralar, kabuk bağlar analar.

Yıllar geçer evladı, gelir gençlik çağına,
Sahip olmazsa eğer, düşer hiçlik ağına,
Rüzgar esip savurur, dağlarına bağına,
Toprak gibi kokarken, huzur sağlar analar.

Kimseler su dökemez, toprak kokan eline,
Hiç kimse erişemez, sevgi dolu diline,
Gıpta ile bakılır, hiç durmayan haline,
Mutlu olalım diye, coşup çağlar analar.

Samimiyet görürsün, çehresine bakınca,
Sevinç keder iç içe, yüreğini yakınca,
Damla damla olan yaş, gözlerinden akınca,
Kendini feda edip, urgan yağlar analar.

...andelip...