1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
112
Okunma
Sırtımda taşıdığım yüklerin kamburu ağır geliyor.
Ne vakit eğilip su içsem;boğazımda ki düğüm olmuş hüzünlerin içimi parçalarak ilerlemesine şahit oluyorum.
Birde düştüğüm zaman ki yaralarım ah o öpünce geçen küçük yaralarım..
Şimdi hiç bir yara yok dizim de.
Ellerimde çiçekler koşup anneme geldiğim zamanlar yok.
Ziline basıp kaçtığım çocukluğum da yok.
Ekmeğimi bölüşerek saklambaç oynadığım arkadaşım da yok.
Bir ben var içimde kendini arayan birde çocukluğum var elinden pamuk şekeri alınıp hayata küsen..
Elif Genç
5.0
100% (2)
Cevap Yaz