Girdim tahta kapıdan, viran olmuş bağ bostan.
Sessiz kalmış mahalle,cevap yok eşten dosttan.
Kargalar bile göçmüş,ürkmüşler uzun yastan.
Karıştırdım konsolda,yırtılmış albümleri.
Terkedilmiş bahçede,donmuş kış üzümleri.

Duvarlar yıkılmışta sanki çıkmış savaştan.
Hüzün karları yağar incitmeden yavaştan.
Bu virane sokaklar,doğarmı yeni baştan.
Çocukluğum kaybolmuş,gördüm de ölümleri.
Terkedilmiş bahçede,donmuş kış üzümleri.

Evden içeri girdim,duvarlar küften dökük.
Kireç badana solmuş, çamurdan harçlar sökük.
Karanfiller,sümbüller saksıda boynu bükük.
Ocak üstünde paslı,gördüm de güğümleri
Terkedilmiş bahçede,donmuş kış üzümleri.

Duvarda yorgun saat,gonglar hayat var gibi.
Bir zamanlar ferahtı,şimdi dar mezar gibi.
Neler olmuş bu hal ne uğrayan nazar gibi .
Yaşamış tüm günahı besbelli cürümleri.
Terkedilmiş bahçede,donmuş kış üzümleri.

Mısır koçanı hala dış kapıda duruyor.
Biber dometes ipte kurudukça kuruyor
Bir fırtına esiyor kar ve tipi vuruyor.
Nasıl çözerim.bilmem kör olmuş düğümleri.
Terkedilmiş bahçede,donmuş kış üzümleri.

Kuyu vardı bahçede,yıkılmış talan olmuş.
O kirazlar cevizler kurumuş yalan olmuş.
Tavuk,ördek kaz vardı,falanla filan olmuş.
Takvimler vermiş işte zamanla hükümleri
Terkedilmiş bahçede,donmuş kış üzümleri.

Sessiz sedasız kalmış mezar gibi bu cennet.
Odunluğa gitmedim,görmedim artık hacet.
Taş duvarda çivide yamalı yırtık ceket.
Kopardım örümceğin ördüğü süğümleri
Terkedilmiş bahçede,donmuş kış üzümleri.

Çatal kapıdan çıktım kapatarak sürgüyü.
Ben burda öğrenmiştim,edep ile görgüyü.
Zaman işte devran da sürer imiş döngüyü.
Gözyaşıyla ayrıldım,bulmadım çözümleri
Terkedilmiş bahçede,donmuş kış üzümleri.