0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
51
Okunma
Fütürist Terinos, hayata baktığında
Bırakmış gerideki zamanları, ardında
Büyük makineler ve neon ışıkları,
Rüzgarın sesiyle çelikten sarhoş olur.
Gecenin karanlığında kaybolur silüeti,
Sonsuzluğa doğru bir adım daha,
Geçmişin tozlarını yutan şehir,
Her köşe başında zamanın sesi çınlar.
Eski sokaklar, beton ve metal,
Fırtınaya, ışıklara kapalı gözleriyle
Terinos’un düşünceleri,
Uzaya uzanır, yıkılan duvarlarda.
Yavaşça kayar, uçuruma doğru,
Bir ayağı geçmişte, diğer ayağı gelecekte,
Yalnızca bir avare, bir gezgin,
Fütürist zamanın nehrinde.
Gözlerinde yıldızlar, dilinde hikayeler,
Kelimeler robotlar gibi,
Ve birer birer dökülür düşlerinden,
Terinos, zamanı kucaklar, neyi bekler?
