Geceden süzülüp gelir matemim
Sabahın alnına düşer kasemim
Ömrün içindeki garip ademim
Ne var ne yoksa da benden bilsinler.

Dağların sırrını soran ben miyim?
Denizler üstüne vuran ben miyim?
Sessizliğin içre duran ben miyim?
Konuşan rüzgârı benden bilsinler.

Ay ışığı düşer dalgın gölüme,
Gök gürler ses verir derin çölüme,
Gönlümde solacak gonca gülüme.
Sığmayan sözleri benden bilsinler.

Kâğıda dökülmüş nice kelâmım,
Gökte yankılanır ulvi selâmım,
Yollara serilmiş düşmüş ilamım
Düşen her izleri benden bilsinler.

Baharda açmayan solgun çiçeğim,
Özlemin içinde derin gerçeğim,
Sesini duymayan suskun dileğim,
Eksilen renkleri benden bilsinler.

Yollara sor beni, taşlara, sele,
Adımı fısıldar sorsana yele
Gelen her mevsimi yükler ecele,
Esen her rüzgârı benden bilsinler.

Ömrümün içinde susmuş gibiyim
Kabuğa çekilmiş pusmuş gibiyim
Zamana kinimi kusmuş gibiyim
Kaybolan yılları benden bilsinler.

Ağaçtan dökülen sarı yaprağım,
Güz gelip geçmişse solan toprağım,
Bir daha açmayan eski baharım,
Son bulan mevsimi benden bilsinler.

Gözlerde tükenen ferin adıyım,
Bazen müvekkilim,bazen kadıyım
Ruhun icindeyim,öksüz dadıyım.
Eksilen nefesi benden bilsinler.

Ömürden süzülen damla ben oldum,
Yollarda kaybolan sesim de soldum,
Gidenin ardında gölgeye doldum,
Kalan ne varsa da benden bilsinler.