Nice yollar geçtin, yorgun düşmedin
"Hamsın" diyenler var "zerre pişmedin"
El açıp kimseye boyun eğmedin
Sonunda bükülen belimiş meğer.

Dostum dediklerin attılar dara.
İy’olmaz içinde köz olan yara
Unutulur herşey olur kapkara
Yâr bildiklerinde elimiş meğer.

Ne diller tat verir, ne de söz yeter
Gönülde baharın ömrü az biter
Acılar hüzünler kaybolur yiter.
Rüzgârda savrulan dalımış meğer.

Varlıkla övünen darda kalırmış.
Düşkün olurmuşta harda kalırmış.
Gönül kırık telde zarda kalırmış.
Boşuna yorulan dilimiş meğer.

Dost bildiğin düşman olur ansızın
Sırtında taşırken yükü yalnızın
Kıymetl’olur fena,zalim haksızın
Söz altınsa sükut bilimiş meğer.

Ne hırsın sonu var, nede arzunun.
Alıcısı çıkmaz hisli duygunun.
Savaştıkça artar cephe vurgunun.
Nefiste doymayan filimiş meğer.

Menfaat yolunda eğilir başlar
Günü gelmeyince akmazmış yaşlar.
Gönlünde birikir çakıllar taşlar.
İnsan toz ve toprak milimiş meğer