Bir b/ölü iki idi aşk en çok da hicreti duyguların
Sarmalında metruk cihanın
Göğe damgasını vuran sarı güneş
Safran sarısı acıların ihbarı
Ve de gölgemin hepten kaybı
Peşine düşülesi bir mizaç
Kapı aralığından seyrettiğim cihanın yedi düveli
Yedide saklı sihir
Yedi cüce
Yerin altı
Mezarımın toprağında büyüttüğüm acı
Daha ölmeden konduğum
İçimdeki ruhu tefe koyanların her biri
Ve yudumladığım kadar hayatı
Yüzsüz seyri olanların
İhtişamlı sözcüklere de düşmüşken yolum

Düşlerime çentik attı pervaneler
Bir isyanı daha bastıran güneş
Sözcüklerin sarkacı
Renklerin de hası
Haiz olmaktan da öte
Sönük mizacı belki de
Çoktan güme giden ömrün
Şifresi ve gizemi
Hıçkırığı dinmeyen imgelerin
Rüzgârı
Ve işte kapıldığım
Ve işte andığım
Acının batılı
Sonsuzluğun atılı
Renklerin ve doğanın hulasası

Sıdkı sıyrılmış olsa bile
Kasvetin uzağında
Huzurun kucağında
Göğün tensiye ettiği bir bulut misal
Konmakla iştigal
Önce acıya sonra umuda
Bir sonrası elbet her birimiz emanet yüce Huda’ya

Dilaltı bir şiir
Dinginliğe hürmet eden
Yandan çarklı ömür
Külliyesinde saklı külünden doğan ilkbaharı
Bir içimde
Bir de ömürlük terazide
Hakkıyla yaşamanın meali
Elbet boynu kıldan ince
Her beşerin her Müminin
Sorulacaktır illa ki
Sabıka kaydı
Öncesinde hazan
Gündeki dalgalı hicran
Yarınların muteber esintisi
Acının da halveti
Kestirmeden varmak ne ki hedefe?

Ay da kusurlu güneş de
Gün batımında
Aşkın da bağrında
Bahar misali
Bağcıkları açılmış bir şelale
Bağdaş kurulası umuda
Ve işte yanıp sönen o hare
Hararetle seven
Hezeyan ötesi heyecan
Bir hengâme ki ömür
Bazen dirlik sunan
Bazense kasvet
Diri yüreğin dingin göğün
Soluk bazen içine gömülü güneşin
Her zerresinde saklı evren

Kubbenin bitimi
Sonsuzluğun zarafeti
Duygularınsa sönmeyen feri
Dağınık bir gün
Defolu ömrün
İçre dönük ukdelerin
Ve işte hüznün kefen bezi
Aslında bir avuç dua
Aslında yarınlara müptela
Aslında asılsız bir söylem
Hicranı da delik deşik eden
Hem şükür
Hem sabır
Dinmeyen nakaratı ömrün