ANAM

Ey zulmün konakladığı canevim
ey hüzünlü gözlerimin ümidi
ay yüzüne kurban olduğum
canım anam
can anam
duanı çekme üzerimden

çekersen duanı üzerimden karanlık dehlizlerde
sessizce yanar
yığılır da kalırım
ne güneş doğar yüzüme
ne ay tutar ellerimden
kirpiklerime kara bulutlar iner
pencereme tünemez kuşlar
perde aralığından göz kırpan yıldızlar söner gözbebeklerimde
yalnızğımla başbaşa kalırım

ey Rahman ve Rahim anam
sevgiyi yüreğime nakşeden canan
en güzeli dileyen
özlemin ne olduğunu öğreten
el değmemiş cennetim
rahmetin yağsa içime
filizlenir yüreğimde hislerim
güneş yeniden doğar
gölgen bile ışık saçar
sana kavusmanın hayaliyle geçer günlerim

yokluğunda
yalnızlığıa prangalanmış bedenim
tarifi imkânsız duygularımla
sanki felç olmuş ecelim
artık yeter
katlanamıyorum
dua et de vakitsiz çalsın kapımı
kapanmak bilmeyen gözlerimde
özlem dolu bekleyişlerim

ey gönülümün sultanı
ey hasreti kavuşmaktan güçlü olan anam
Tanrı indinde sana selam
ey cennetin nadide gülü, ömrümden ömür
zamanımdan zaman
anımdan an çalınsın artık
özlemde son hazan
son zemheri olsun

ey hüznümün sığınma evi
sevginin ilk mektebi
son bir kez daha dua et
ya bu yürek mutlu olsun
ya da bedenim rahmetine kavuşsun
gelecek baharda ben ölmeye hazırım

Efkan ÖTGÜN