Ay ışığı gümüş bir iz sererken,
Knidos’un taşlarına sessizlik sinmiş.
Terinos bahçe demirlerine yaslı,
Gözleri yolda, yüreği titrek.

Timonos’un ayak seslerini bekler,
Uzak adalardan, rüzgârla gelir mi?
Keliternos sofrayı çoktan kurmuş,
Ama Terinos’un içi buruk, dili suskun.

Masada nar gibi kızarmış ekmek,
Kekik kokulu zeytinyağı bir tabakta.
Taze peynir, üzüm salkımları,
Yanında buğdaydan yapılmış sıcak çorba.

Keliternos telaşla tabakları dizer,
Bir kuş gibi kanat çırpar mutfakta.
Eli titrer, gözleri ışıldar,
Oğlunun hasretiyle yanıp tutuşarak.

Tontonitos kapının eşiğinde bekler,
Gözleri Terinos’un gözlerinde.
Sanki onunla aynı hüznü paylaşır,
Bir umut, bir özlem, bir gece.

Gece ağır, zaman akmaz,
Bir gemi düdüğü denizi yırtarken,
Terinos derin bir nefes çeker,
Tontonitos da başını dizine koyar.

Oğul beklemek başka bir şey,
Tütün kokulu yalnızlık içinde,
Tontonitos anlar onu en iyi,
Bir köpek, bir baba, bir gece.