İyilik, iyilikten, kötülük de kötülükten doğar. BUDA
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
yalnızlığıma...
suskunum
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 12 yorum · 1630 okunma
yalnızlığıma...savrulurken saçlarımda rüzgar yol vermiş düşlerime gecenin koynuna sarsamda sensizliği ellerimde soğuk seni özlüyorum kentler çıplak topladığım hasretimde ve ben göçüyorum yalnızlığıma susarken sesim çığlıklarıma gözlerime saplanan bize dair çalıntı zamanlarda herşey yarım kalacak ve bir şiir kanayacak ıssızlığın ortasında bir de aşk... eylül-2008 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
yalnızlığıma... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
dellysedat
23 Ekim 2008 Perşembe 17:58:49
siyah ve beyaz yalnızlık, bir o kadar da sade
ama hiç yok kadar suskun, son derece de asil..
canımıniçi
22 Ekim 2008 Çarşamba 19:19:43
bir şiir kanayacak
ıssızlığın ortasında
bir de aşk...
güzeldi
kutlarım
selam ve saygımla
ıssızlığın ortasında
bir de aşk...
güzeldi
kutlarım
selam ve saygımla
Kiraz Çiçeği
22 Ekim 2008 Çarşamba 04:22:16
Aşk denince şiir, şiir denince aşk. Muhteşem bir tanımlama.
Kutluyorum efendim sevgilerimle.
Kutluyorum efendim sevgilerimle.
Atilla Güler
22 Ekim 2008 Çarşamba 01:45:52
kanatır zaten hain ıssızlıklar
aşkı da
şiiri de
şairi de
Sevgiyle ve çokça tebriğimle
alicengiz oyunu
22 Ekim 2008 Çarşamba 01:40:54
...
ufuk noktasında hazır yerimiz
baktıkça aşk bize
kaybolan kimliğimiz
kayacak yıldız da
kim bilir kimler tutacak dilek diye
çok sesli düşün yalnızlığı
az sesle söyle bana aşk'ı
bu kent
kendinden giderken sende
kayıp ilanları asılı duvarlar ağlayacak
neredesin
neredesin diye...
...bir zaman sonra , çalınmış zamanda suçlayacak birilerini... aşk da zaman gibi, günde ,iki defa doğruyu gösterir...
ufuk noktasında hazır yerimiz
baktıkça aşk bize
kaybolan kimliğimiz
kayacak yıldız da
kim bilir kimler tutacak dilek diye
çok sesli düşün yalnızlığı
az sesle söyle bana aşk'ı
bu kent
kendinden giderken sende
kayıp ilanları asılı duvarlar ağlayacak
neredesin
neredesin diye...
...bir zaman sonra , çalınmış zamanda suçlayacak birilerini... aşk da zaman gibi, günde ,iki defa doğruyu gösterir...
aysegulguncan
22 Ekim 2008 Çarşamba 00:12:27
YALNIZLIĞIM...
/d/üşüyorum...
hüzün ektiğim yüreğimin çorak topraklarından,
acı biçtim bugün...
mahsulüm yalnızlığım.....
sigara dumanı melankolikliğinde,
kaybolan ışıklar yokluğundayım…
nasıl acırsa içi insanın;
kendi yapraklarının cesedine kayıtsızlığını bile bile,
yalnızlığına gömülü bir ağaca bakarken,
öyle acıyor işte içim…
an be an kökünü toprağa saplayan
yaran/yaralayan
duran,durmaya ilelebet mahkum olan...
bir köknar gövdesine aşinadır hüzünperest rüyalarım…
her öpücük bir yalnızlığın
dudaklara kazınmış belgesiyken,
ki hayat iki öpücük arası bir yalnızlıkken
insan nasıl tatmine ulaşır bir sevişmeyle?
ruhuma sapladığım bıçak
mazoşist bir bencilliğin ibaresi,
katran karası gecelerde
debelendiğim hüvviyetsizliğim
ve yalnızlık,
çelik bir bıçak ışıltısıyla göz kırparken düşlerime,
üşümez mi içi insanın paslı bir demir soğukluğundan…?
yalnızlık;
biten bir aşkın
ya da platonik bir düşkünlüğün ardından
soluk soluğa ulaşılan orgazm…
yokluğun orgazm sonrası ciğerlerime doldurduğum sigara dumanı…
yalnızlığım;
sensizliğimdir…
yalnızlığımız inanın aslında en değerli hazinemiz...yalnız zamanla dinler yüreğimizi, karşı çıkmaz,uysal bir dost edasında sadece dinler ve anlar sizi...
ve
bir şiir kanayacak
ıssızlığın ortasında
bir de aşk...
ve bir aşk kanarken ıssızlığın ortasında, şiir o kanı durdurur...sarar yaralarını...çok bğendim tebrik ediyorum...
herkes yalnızlığına bir şiir yazıyor galiba:)
/d/üşüyorum...
hüzün ektiğim yüreğimin çorak topraklarından,
acı biçtim bugün...
mahsulüm yalnızlığım.....
sigara dumanı melankolikliğinde,
kaybolan ışıklar yokluğundayım…
nasıl acırsa içi insanın;
kendi yapraklarının cesedine kayıtsızlığını bile bile,
yalnızlığına gömülü bir ağaca bakarken,
öyle acıyor işte içim…
an be an kökünü toprağa saplayan
yaran/yaralayan
duran,durmaya ilelebet mahkum olan...
bir köknar gövdesine aşinadır hüzünperest rüyalarım…
her öpücük bir yalnızlığın
dudaklara kazınmış belgesiyken,
ki hayat iki öpücük arası bir yalnızlıkken
insan nasıl tatmine ulaşır bir sevişmeyle?
ruhuma sapladığım bıçak
mazoşist bir bencilliğin ibaresi,
katran karası gecelerde
debelendiğim hüvviyetsizliğim
ve yalnızlık,
çelik bir bıçak ışıltısıyla göz kırparken düşlerime,
üşümez mi içi insanın paslı bir demir soğukluğundan…?
yalnızlık;
biten bir aşkın
ya da platonik bir düşkünlüğün ardından
soluk soluğa ulaşılan orgazm…
yokluğun orgazm sonrası ciğerlerime doldurduğum sigara dumanı…
yalnızlığım;
sensizliğimdir…
yalnızlığımız inanın aslında en değerli hazinemiz...yalnız zamanla dinler yüreğimizi, karşı çıkmaz,uysal bir dost edasında sadece dinler ve anlar sizi...
ve
bir şiir kanayacak
ıssızlığın ortasında
bir de aşk...
ve bir aşk kanarken ıssızlığın ortasında, şiir o kanı durdurur...sarar yaralarını...çok bğendim tebrik ediyorum...
herkes yalnızlığına bir şiir yazıyor galiba:)
selin yıldız
22 Ekim 2008 Çarşamba 00:11:38
yalın bir dille , içimize işleyen duygularla yazılmış şiir...
tema hüzünlü olsa da bir huzur var bu seste...
sazgelincik
21 Ekim 2008 Salı 23:22:57
çok güzel bir şiir tebrik ediyorum yüreğinize sağlık
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 21.10.2008 23:03:12
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1630
Yorum
: 12 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.