HAZAN DÜŞER
( 8+7= 15 Âşıklar Divanı))
Bahar geçer, hazan gelir, gözlerime nem düşer
Gün savuşur, akşam olur, yüreğime gam düşer
Çeşm-i yaş ile tükenir gör ki bezm-i
gülistan
Eller şâduman olurken bahtıma elem düşer
Yüce dağlar gölgelenir duman duman tül düşer
Ayaz çalar yaprağını bir tomurcuk
gül düşer
Siyah
gece elbisesi giyinirken asuman
Ateş-i
aşk ile yanan içerime kül düşer
Bülbül inler sabaha dek dide-i giryan düşer
Nâr-ı
hasretinle yanıp sineye büryân düşer
Canhıraş olan şu kalbim lime lime erirken
Güneş ısıtmaz içimi gönlüme buhran düşer.
Bülbül susar, ötmez olur,
güle ah-û zar düşer
Kış kapıya dayanınca saçlarıma kar düşer
Herkes visale ulaşıp şâd olurken yâriyle
Firkat dağından ruhuma damla damla har düşer
Alev alev tutuşurum aklıma yüzün düşer
Maziye her dalışımda kalbime
hüzün düşer
Nevbaharı yaşamadan
zaman su gibi akar
Kapı çalar, ecel gelir, ömrüme hazan düşer
Nur
gül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ