Başımı okşamasın denizlerin rüzgarı
Geçit vermesin bana girdapa çıksın yolum
Yıllardır çiğnediğim şu garip toprakları
Bundan böyle sırtımda ben taşısam diyorum

Yalanlar filizlenmiş yeşerir bahçelerde
Gölgeler isyan eder sahibim acep kimdir
Ayaklar kızıl kanlı , insancıklar nerede ?
Yeryüzü sizin olsun yerin altı benimdir

Gelecekse kapıma bin yüzü olanları
Ne bir tabut , ne bir taş , ne de mezar , istemem !
Sahtekar mevsimlere hapsedilmiş baharı
Kara günümde kaçan dünya benimdir demem !

Heyhat umutlar yitik gam düştü gecelere
Varsın bütün insanlar sehpalar da asılsın
Düşme asûde toprak muzlim düşüncelere
Bana seslensin ölüm ey kardeşim nasılsın ?

Bırakın bir tenha da tabutumla başbaşa
Cesedi mi uzaktan keyifle seyredeyim
Sakın ismim konmasın garip , ,kimsesiz taşa
Toprağın sinesine hoyrat hoyrat gideyim.


S.Aygun Tüfekçi