Ömür arabası, son durakta.
Artık şikayete, gerek kalmadı.
Nefsi-emareyi, kenara bırak’ ta.
Çabaya hırsa, gerek kalmadı.

Ağlamak gülmek, kaldı geride.
Hayaller düşler, kaldı burada.
Zaman zaman, kaldım arada.
Arzuya, hevese, gerek kalmadı.

Mal ve mülk, hepsi’ de yalan.
Gidince her şeyin, oluyor talan.
Düşünce hatırını, olmuyor soran.
Arkadaşa, dosta, gerek kalmadı.

Bazen maziye, dalar gidersin.
Arada derinden, bir of çekersin.
Geçen günlere, hep kahredersin.
Artık hiç bir şeye, gerek kalmadı.

Yalandan sana, gülen yüzlere.
Riyakar yalancı, olan sözlere.
Arkamdan konuşan, eğri dillere.
Manasız sözlere, gerek kalmadı.

Son durak mezardır, anlayın artık.
Bu dünya’ da bize, kalacak sandık.
Servetin, malın, mülkün, delisi olduk.
Mala ve mülke, gerek kalmadı.

Boşmuş hayat, boşmuş dünya.
Gidiyor herkes bak, gelince sıra.
Gerçekler ötede, sen dayan Hakka.
Haktan başkasına, gerek kalmadı.




Muhlis SÜNBÜLCÜ.