GİDER
Ağlamak nafile, gülmek nafile.
Ömür bir kuş’ imiş, uçarda gider. Para, pul, makam, şöhret nafile. Her şey bir rüya, biter’ de gider. Güvenme dünyanın, yalan rengine. Ne ağaya kalır inan, nede zengine. Gideriz hepimiz elbet, gelince sıra. Ömür bir nefestir, tükenir gider. Huzuru ararsan, ruhun haz alır. Geçen o günlerse, bir hayal olur. Canlar cananlar, dünyada kalır. Can dediklerin, bırakır gider. Bülbül güle bakıp, nazar eylerken. Sam yeli yaprağı, gazel eylerken. Bulut gök yüzünden, yere ağlarken. Sel olur sular, akarda gider. İşte budur dünyanın, ahvali hali. İnsanı insan eder, hoş görü dili. Elbette her şeyin, vardır bir sonu. Vakti gelen bir gün, göçerde gider. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |