BİLEMEZ KİMSE
Gülerken ağlamak, nedir bilmezsin.
Dertler yüreğimde, bilemez kimse. Göz yaşımsa içime, akar bilmezsin. Sırlar yüreğimde, bilemez kimse. Gecenin yalınız karanlığında. Gurbetin ıssız, dar yolarında. Hasretin üşüten, şu bedenimde. Özlem yüreğimde, bilemez kimse. Bir mahkum misali, yaşarım böyle. Ömür bir yaprak gibi, gidiyor yele. Özlem içerimde, değerken tene. Ateş yüreğimde, bilemez kimse. Mehtaplı gecede, kayan yıldıza. Andıkça maziyi, kanıyor yara. Neyleyim kaderim, yazılmış kara. Acır’ da yüreğim, bilemez kimse. Boş ver dinleme, arkanı dön git. İster yak şu yüreği, istersen erit. Sen bilin istersen, beddualar et. Ne halde yüreğim, bilemez kimse. Sus be dillerim, sus artık yeter. Dertler çileler hep, içimi yakar. Zamanı gelince, bu ömür biter. Hançer yüreğimde, bilemez kimse. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |
Beğeni ile okuduğum bu nadide eseri ve değerli şairimi yürekten kutluyorum. Selam ve saygılarla.