Köyünüzden geçerken görmüştüm Bir daha seni göremedim teyze Sırtında odun yüküyle bükülmüştün Yükünü taşırken mutluydum teyze.
Kimsem yok derken boynunu büktün Ben varım teyze dediğimde gülmüştün Kasabadan aldıklarıma üzülmüştün Yüzünde yılların izi sinmişti teyze.
Üçkez gittim elini öpmeye sevindin Yanlızlığını anlatırken unutma dedin Ayrılıp şehre giderken hediye verdin Baş ucumda saklarım hatırlarım teyze.
Keşke seni bir daha görebilseydim Katar katar odununu yığabilseydim Acı haberini alınca yetişebilseydim Yara oldun dert oldun unutmadım teyze.
Her geçtiğimde virane evine bakarım Sanki bana sesleneceksin gibi sanırım Yıllar geçtikçe yanlızlığı daha iyi anlarım Tadımız yok bıraktığın gibi değiliz teyze...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Teyze... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Teyze... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Selam gönül dostu. Teyze, ister hala, dayı, amca,... olsun. Onlara vefa gösterebilmek ne güzeldir. Vefa o ki, onlar varken ansızın ziyaret etmek, sevildiklerini hatırlatmaktır belki de. Güzel, anlamlı şiirdi. Esenlikler dilerim.