AŞKIYLA DÜNYAYI YAKAR ŞAİRLER
Gördüğü yerdeki ayrıntıları,
Bulup birbirine TAKAR şairler… Toplar gönlündeki kırıntıları; Dünyaya ibretle BAKAR şairler… Şairlik doğuştan Allah vergisi, Onlardır toplumun düşünen sesi, Şairin duygudur tek sermayesi; Gönülden gönüle AKAR şairler… Yürek dolar, kalem alır eline, Taşan duyguların düşer seline, Sözler yüreğinden gelir diline; Aşkıyla dünyayı YAKAR şairler… Dünyaya hikmetle gelerek coşar, Gizemli sözlerle sel olur taşar, Bütün sırlarıyla derbeder yaşar; Bazen de dünyadan BIKAR şairler… Etrafa manalı bakar gözleri, Tutar küllerdeki yanan közleri, Yazar nakış nakış sevgi sözleri; İlhamla zirveye ÇIKAR şairler… Bazen hançer olur kızan kalemi, Bazen bir gül olur yazan kalemi, Bazen ateş olur azan kalemi; Hasret ile duman KOKAR şairler… Kaynağından ibret almayı bilir, Duyguya tercüman olmaya gelir, Gün gelir ilahi aşka yücelir; Dertleri hizaya SOKAR şairler…. Şairin kalbinde kıyamet kopar, Sözlerle kendine bir dünya yapar, Sonunda hayata gözünü kapar; Dünyayı derdiyle YIKAR şairler… Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ (ÂŞIK HOCA ADEMÎ) |