Güvenme(m) sekülere, huylu geçmez huyundan,
Deryâ olsa dallama, damla vermez suyundan.

Duble surat mendebur, pazar tezgahı gibi,
Gözüne nevi sokar, fakat çürüktür dibi.


Zemde ferâh arar, buhrâna kapılan fâcir,
Dimağın şaftı kaymış, vah gidi müflis tâcir.

Eğri oturup doğru konuşalım ey lâik,
Dînine düşman olandan çıkmadı hiç fâik.


“Dîn vicdân işidir” dersin... Al sana bir kaya.
Vicdâna mı bilmem, nerene dayarsan daya.

Dinsiz mi olmak istersin, ol! Ama dayatma.
Ağza alınmazı bana duvara boyatma.


Şeytan yalnız azdırır, ancak ısıtmaz suyun’,
Yaşam tarzındır el-hâk, dibi yoz tutmuş kuyun.

Gınâ geldi o “İrticâ!” hırlamandan, yeter.
İnsin havlaması, itinkinden daha beter.


Yaz kalem yaz sen; çalışmayan demir paslanır,
Fâik vatana, lâik de satana yaslanır!

Meymenet aramam billâh, seküler tereste,
Şer’î nizâm gelir diye, her gün streste!


Şahan gözünü ette, kargaysa bokta açar,
Garb’a öyle meftûn ki, millî ne varsa saçar.

Dilimde tüy bitti, anlatamadım lâike,
Tezekli dübürle, sataşmak olmaz fâike.


İslâm’a düşman olmak, gerçeğe kör olmak mı?
Olguya yaban kalıp, kof algıyla dolmak mı?!

Seküler zümre, konjektöre bir doğru baksa,
Dün Ayasofya.
___________Bugün Emevî...
______________________Yârın Aksâ!..