Kap gel bir yalnızlık daha
Gece uzun...
İçelim ve gezelim mazide
Yaşananlar
Birikiyor boşalmak için
Umutların üzerinde...

Kristal bir gül gelsin aklımıza
İçinde çocuksu
Saf bir aşkın
Nefes kesen kokusu...
Tutunca gümüş sapı batsın elimize
Biz yavaşça yaslanıp yalanlarımıza
Yaşayalım kül olmuş bir yangını
Solmaz günahlar içinde...

Ölen aşklar değil
Gömen biziz diri diri acıları
Unutmak kolay değil
Önce hissetmek gerek
Tüm benliğinde
Onbeşlik sancıları....

Derken güneşin batışına varamadan
Düşelim bulutlardan
Boş bedenlerimiz üzerine
Ve ruhlarımız kelepçeliyken birbirine
Hiç yapamadığımız bir şeyi yapıp
Birer öpücük konduralım
Şimdi askıda sallanan onbeşlik resimlere...

El ele tutuşup
Acele etmeden, koşmadan
Ağır ağır gelelim bu güne...
Yetişelim kıvılcımlara
Büyüyüp yangın olmadan...

Uyanalım
Bir masal gecesinin sabahına
Sen manzaralı bir sonbahar
Karşılasın bizi yolun başında...
Ayırmasın kışlar ellerimizi
Ve göç etmesin umutlar
Başka gönüllerin yazlarına...

Kap gel dedim
Bir silik hatıra daha
Nasıl olsa daha çok var
Aşıklar sabahına
Yakıp da ısınayım gönlümü
Yoklukların acısında...

Nede olsa murad dediğin,
Birkaç bahar daha
Uğramaz buralara...

Selim SEVEN