Gerçek olan ne
Akıl ile gönül, bir tezat gibi görünse de,
aslında iç içedir, bir bütünün iki yüzü. aynı zamanda, sahi mi yalan mı anlayamazsın gerçek mi, hayal mi, bilmek zordur. aynaya baktığında kimi görürsün? kendi gölgeni mi yoksa bir yabancıyı mı? bu dünyada yaşadığımız her an, mutluluk mu, hüzün mü, hangisi gerçek? yoksa hepsi oyun mu, hepsi bir sahne? geçen zamanın acımasızlığı, her şey geçiyor, her şey bitiyor, geriye sadece anılar kalıyor. insanların kalbindeki karanlık, sevgi mi, nefret mi, hangisi galip? kalbimde yanan yalnızlığın ateşi, sönmek bilmiyor gece gündüz. hüzün kapladı tüm benliğimi, umudun ışıkları bile sönmüş. karanlık bir kuyuda düşmüş gibiyim, çıkış yolu bulamıyorum. bulutlu bir gecede kaybolmuş gibi acı çemberinde dönüp duruyorum. her köşe başı bir veda şarkısı söylüyorum boş sokaklarda adım yankılanıyor, duyuyorum... |