Ukde
UKDE
Gün boyunca izlerdim seni, Koltukta oturuşunu, mektup yazışını, Kalem tutan o güzel elini, dalıp giden yüzünü. Yağmurlar bile dayanamazdı, yüreğimin acısına, Durmak nedir bilmezlerdi Yüreğim ne kadar acırsa O kadar hiddetlenirdi yağmurlar. Yine bir sabahtı sessiz ve sakin, Güneşi görmeyen bir şehirde, seni görmüştüm ben. Sende huzur, sende hayat, sende ölüm. Sorsana ne güzeldi o yüzün. Bir huzur, bir aceleci telaştı ruhuma, Saçlarından düşen ipekleri toplardım. Kokundan misler doldurduğum koynuma, Bir umut güneşler doğardı. Şimdi ise hasretin ağır geliyor can kefesime. Ay demek gece demekti, gece sen demek. Hep gecelere taşıdım derdimi, Ben anlattıkça o utancından daha da karardı. Bir umut sakladım içimde bin gün bin gece Bekledim gelirsin diye. Sabah rüzgarı sevginin habercisi dediler, Sabahları erken uyanmaya başladım. Hâlbuki selamını bile eksik ettiğin benden, Hayrete düştüğüm gurur adlı dilinden, Göz ardı ettiğim sevincimi yerden, Toplayan, meğer benmişim. |