hasretten doğaçlamahasreti gözlerimden döküldü memleketimin kan damlaları oldu özlemlerim avuçlarımın içine doldu müjganlarımdan kafam uzakta kaldı,Agirî de Agirî’nin aşk mabedlerinde,topraklarımda.. moher hırkalı bir çocuk akşamları zirveden izliyor memleketim yalnızdır şimdi akmaları yumurta akı atlar raksseder çimenlerin üstünde dağ eteğine yansır izâr’ı tayların bir alaca gözlerini dikmiştir mavi gölete tenha bir ceylan,sükûnda melaldır ceylanım güvercinim,al götür hikayelerimi teleklerinde anlayacaktır memleketim,ayyaşlıktan irtihal etmediğimi savursun dikmenlerine,çavlanlarına tenha bir kartal konucunda olsun karalandığım dizeler çıvgınlar taşsın hür semalarımız ırmaklarımıza aksın hüzün mürekebi muhit saraylarda okunmasın hikayelerim sim kutuda kalsın istemem sürgün yüreğimin hasreti zira vitrinlik olmaz ki ,kederden ölüm dağlar savursun,dağlar gezdirsin hikayelerimi gün gelir bir çoban okur,ve/düşerim belki dağ nağmelerine nisan.2008...Dogubeyazıt.. |
Selamlar