iyidir acı sağlıklı, şifalıdır derler metabolizmaya
bir de acıyla beslenme var büyüdükçe tatlandığım
öyle ya da böyle seviyoruz acıyı, şiirde, şarkıda,
seviyoruz sevmiyormuş gibi yapıp filmde, romanda

hayat için, zat-ı mürekkebinde "film gibi" demiş,
demiş şair döngüselliğinde hayatı klişeleştirerek
heybende yaşatırsın nefesi dar, toz yutmuş sükutu
yaksan da gemileri, yaksan da denizleri, keşkeleri
isyan olmasa da tanrı sana, isyansındır sen tanrıya

hani, koşarsın ya sonunun, sonuna dilin dışarıda
yetsin, bitsin dersin artık nefesim solungacımda
düşersin sonrası koşmaya başladığın öncesine
açarsın gözünü karşındadır sırıtarak aynı döngü
gelmişi, geçmişine dilinde palazlanır aynı sövgü
senaryo bilindik drama yani komik, yani trajedik
değişen oyuncular ve figuranlar değişmeyen sen

kalabalıklaşırsın her geçen gün yine yalnızlığına
acı da söylese dost bildiklerin yada bilemediklerin
uğramaz olur artık uğruyor gibi yapsa da limanına
ne kadar biliyorsak artık dost bildiklerimiz bile,
bile, bile acı söyler olur yüzümüze ne acı değil mi

oysa,
ne çok isterdim “oysa” diyerek şiiri sonlandırmayı,
her satırımda umuda aş erercesine buğusu üzerinde
somun, somun ekmeğe unlanmayı, tebessümünde
göğün maskesiz o mavi yüzünü, yüzüme bulamayı ve
ruhumdaki cehennem tarlalarını gelinciğe boyamayı..


~°~
~°~
~°~