2
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
355
Okunma
Gri bir çelişkiye
Yenilmiş
Gök/yüzünün maviliği
Denizsizken
Sonbahar
Hüznü öğütlüyor bu şehre
Ki;
Alçakca
Bir taburede oturan
Kış
Sinsice gülümsüyor yüreği üşüyenlere
Eski şarkılar unutulmuş
Söylenmiyor artık
Sokaklarda
Bir yalnızlık şarkısı fısıldayan rüzgar
Hiç bir
Ayak izi bırakmamış kaldırımlarda
Kapatmış yüreğinin kapılarını
Şehrin yalnızları
Zaman yok
Eksi bir takvimde
Gözlerinin
Yeşil serkeşliğine asılı kalmış
Ve
Zamanı
Bir kere
Gözlerine bakamadan kaybetmiş
Kendi omurgasında sancılanan bu şehir
Belki de
Sancısı geçer giderdi
Benim de
Yüreğimden bu şehrin
Görmeseydim
Sen
Giderken
Giyotinde
Bir karanfilin göz yaşlarını...
Taylan KOÇ
5.0
100% (5)
Cevap Yaz