Sükutumdan dolayı kendimden başka kimse kabahatli değildir. En büyük düşmanım ben idim. NAPOLEON
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Üşüyorum
Turgut GÜLER UZDU
5,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 2 yorum · 825 okunma
ÜşüyorumÜŞÜYORUM Üşüyorum gözlerimi her kapadığımda Ellerin yüreğimi ısıtamıyor Uzatmıyorsun ki… Uzak kıyıları okşuyor Ben yalnızlığıma sarılmışım İçimi ürpertiyor saçların Her dokunuşunda dalgalara Gözlerimi tekrar kapatıyorum Gözlerini görmeyeyim diye. Yalnızlığın titremelerindeyim bütün gece Uzanıp tutmak varken ellerini “Gel! ”diyemiyorsun. Sıcaklık olup ruhuma akmak İyice yanına sokulmak istesem de Uzatıp yüreğini avuç avuç Ne çare -“Al! ” diyemiyorsun. İçim üşüyor Yalnızlığın titremelerindeyim Karartılar soğuk bir battaniye gibi Sırtımda kambur Uyku dersen Yolları horlamalarla kapanmış isyankâr Hani desem ki gülümsüyorum Yalandır inanma Her hücreme yapışmış hüzün Dışarıda sessiz ve karanlık bir gece Beni neden kahrediyor şu iki hece: “ Yoksun! ” Sor cesaretin varsa anlatayım Soramıyorsun bak. “Anlat! ” diyebilseydin şayet Şöyle başlardım şiire: Üşüyorum… Şimdi yatağımda benimle birlikte yatan Bir yalnız gölgem var Yüreği çarpmaz Utanır yalnızlıktan Hiç mi hiç konuşmaz… “Üşüyorum! ” diye bitirirdim Belki de bitiremez, Biterdim. Turgut UZDU |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Üşüyorum şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 17.10.2008 03:29:14
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 825
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Yalandır inanma
Her hücreme yapışmış hüzün
Dışarıda sessiz ve karanlık bir gece
Beni neden kahrediyor şu iki hece:
“ Yoksun! ”
Sor cesaretin varsa anlatayım
Soramıyorsun bak.
“Anlat! ” diyebilseydin şayet
Şöyle başlardım şiire: Üşüyorum…
Şimdi yatağımda benimle birlikte yatan
Bir yalnız gölgem var
Yüreği çarpmaz
Utanır yalnızlıktan
Hiç mi hiç konuşmaz…
“Üşüyorum! ” diye bitirirdim
Belki de bitiremez,
Biterdim.
güzeldi..tebrikler...