ah be hayat kandırdın beniumutlar güzeldi taze baharla çiçekler açtı hergün sabahla heyecan hep vardı gelen akşamla ah be hayat kandırdın beni sevgili seçerdik bahçe gülüne arı’ydık konardık tüm çiçeklere rüzgarmış gönüller esmiş çok kere ah be hayat kandırdın beni her şeyi beğenmez seçerdik işte sonu ne olacak sormadık işte biterdi şişeler hep bir dikişte ah be hayat kandırdın beni yollarda yatardık bir geçse diye gönüller alırdı küçük hediye gençlik böyleymiş döndük deliye ah be hayat kandırdın beni kim tutar deyip koştuk koca gün doymadık öpüşe günde üç öğün bizde yaşantı her gün bir düğün ah be hayat kandırdın beni attığın kazıklar köprüyü geçti tüm yaşantıdan ele ne geçti kadermi talihmi hep bizi seçti ah be hayat kandırdın beni sonu yok uçmanın şimdi anladım yalnızı yaşamda çok geç tanıdım gönlümü acıtanı unutmalıydım ah be hayat kandırdın beni yaşlanmak varmış gelmez akıla bilinmez acılar az bu akıla yalnızlık kader mi aptal akıla ah be hayat kandırdın beni hilmi neylesin gönlüne yazık yıllara dolanan ömrüne yazık sevda ile bakan gözlere yazık ah ulan hayat kandırdın beni .. hilmi arsoy - tekirdağ 04.12.24 |