ilk sevda zamanları
eskidi tabii eskiler
yamaçların eteklerinde
bahar çiçekleri bizi beklerdi
sevdiğim gelirdi biraz utangaç
gün yüreklerde renklenirdi
biraz kırmızı biraz pembe
gelincikler
gözlerime bakarken
tıpkı onun yanakları gibi kızarmış
kavak yelleri eserdi başımızda
ah o ilk heyecanlar
toplarken papatyalar
elime değdikçe elleri
heyecan sarardı günleri
yürekler uçardı gökyüzüne
derince bakardı o gözleri
sıcacık bir göl gibiydi
o zamanlar turnalar konardı
akşam gölgelerine
kimseler görmez tutardım ellerini
öptürürdü gözlerini
çok zaman geçti
her şey kayboldu ufuklarda
şimdi o yamaçlar pencerenin uzağında
dalınca geçmişin sıcaklığına
bakar kalırım akşamın gözlerinde
şimdi üzgünüm
o gelincikler yok yerlerinde
baharlar kayboldu her yan tarumar
kar yağıyor yamaçların ardına
üşütüyor onsuzluk
hiç haberi de yok
çok uzaklarda mı benim gibi bilmem
unutmazdı haberi gelirdi mutlak
şimdi kışlar hiç bitmiyor
camlar buğulanmış
görülmüyor hayalim
sanki gözlerim ıslak
yılların ardından
ne oldu bana
bu kadar çokmu esti sevda ..

hilmi arsoy - tekirdağ 16.11.24