ÖMRÜN KIŞI
Ömrümün her anı, bahardır sandım
Ne yazık ki yazı, kışı da varmış Bir çokları gibi, ben de aldandım Onun da hayali ve düşü varmış Yaşımız da kaç ki, dedim ki aman O gençlik çağım ki, san ki bir roman Aldırış etmedim, akarken zaman Ömrün de bir sonu, bir başı varmış Makamda çalarken, neva ve segah Gidiş belli imiş, mezar güzergah Pişmanlık duyarak, diyorken eyvah Meğer ki sonun da, göz yaşı varmış Böyle koca ömrü ederken heder Zamanı gelince, gelenler gider Fatiha oku der, adın zikreder Mezar üstün de de, bir taşı varmış Kul hakkı yemişsen, etmişsen gıybet Dünya’ya hükmetsen, kalır mı heybet O dört kollu sala, binecek elbet Omuzlarda giden, bir naşı varmış Gelecektir başa, ölüm de haksa Aslında ibret çok, çevreye baksa Eğer ki gelenin, gidenin yoksa O taşa da konan, bay kuşu varmış Lüzumsuz gelmiştin, işte gidersin Sınav ağır mıdır, söyle ne dersin Allah ölümde de, hayırlı versin Sen de yıkılırsın, bak tuşu varmış Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |