0
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
273
Okunma
Geçerken
Göç kuşları
Hüzün ayazı ekerdi kanatlarıyla
Şehre
Mayalasın diye
Sonbahar
Gökyüzünü kışa
Sonra
Sahiplenip
Göğün yetim kaçaklarını
Ak bir döşek sererdi gözlerimize
Toprak ana
Ki; bizim
Kış söylenceleri
İçimizde saklı bir ezgiydi
Dudağımızdan çıkan söz
Donup kalırdı sokaklarda
O zaman
Kaldırıp başını
Kaçırırdın gözlerini
Göğe duvar
Evlerden uzak iklimlere
Sanki
O an
Yüreğine toplanırdı
Şehrin
Bütün kış ayazları
Sarılıp öperdim
Tenin dudaklarımda kar kokardı...
Taylan KOÇ
5.0
100% (6)