YolculukRaylarını gözleriyle döşeyen tren Yol birazdan açılacak Can sayısı düşünce karşılayacak bizi Siyahın beyaz melodisi Konuşan konuşmayan Bir ağaç bir kuşu alıp gelince kanatlarında Düşünce ışıklar dilek pınarlarına Elinden tutar olurum seni Gece beni elimden Çift ayak dört teker günler Zor çimenleri ve uzakları içe çekmek Körleşen düğümü ilmeğinden Evet yapılabilir gülümseyen demliğinde çay Demlenebilir yarın günün ateşine Bir orman gelip sesiyle konsa parmaklarına Güneş gelmeden daha Yolun kıyıları soğuk sabahlara Fırından ekmeğin kıyılarını arayınca çocuklar Bir sihirden dünyanın kutusu Bir kutlu büyünün kapısı Açılır ve kapanır dudakların aynası Konuşulur konuşulmaz olur Yüreklerin kadim sancısı Ş |