_Har _
Ben !
yandıysam ,kaybolduysam En bilindik civarlarında alemin Buharlaşıp, yok olduysam Konup bakışına kelebek olduysam Vazgeçip bir ömürden bir güne razıysam Yaktıysam kanatları mı pervane de har ile Acına bulandıysam ! Ağladıysam içim içim kendi kuraklığım da İçindeki kurumuş güller için, Gözyaşlarım la suladıysam Vaha çöllerini haramilerin şerrine ram olup, Yaşımı çaktıysam doğduğun güne Ömrümün senden öncesini yolup attıysam , Ömrümden kalan son anı Takvim yapraklarından azl ettiysem, Ellerimle bir bir yolup sayfalarını Ömrüne amade ettiysem Bir nefes gibi düştüysem ahına Başındaki tahtından Kazan kaldırmadan indiysem Müptezel olup! Aklımı savurup firkât,e Açıp kulaklarımı hıçkırıklarının boğumuna aman deyip Tutunduysam deli, divaneysem Eğip boynumu ferman,a ,nefsi zaptedip! Daglardan indiysem Avaz,ın da es,tiysem yel olup Cehennemi çekip aldıysam Ayaklarının altından Takas ettiysem cennet ile Canı cana na heba ettiysem Kanım çekilip ,kuruduysam! Çayına dem,siyahına buğlem olduysam Ay,dan yana cemalim kararıp gün be gün sararıp solduysam Bakışlarından kaldır hicaz perdesini Güldür yüzünü, göğüs tahtana icarla Sen mevkimi Bütün neşemi satıp bir pula , Mevlana ya haldaş ,Şems,e eş olmaya geldim. /KIRIP DÖKME ??!! Yaradan aşkına |