Hepimiz ömür yolculuğunun mahşerine seferiyiz.

Bir dostluk mola.

Dün vakit akşam suları
Üstüm salaş kimliğim serseri
Telaş içinde saçlarım ucuş uçuş

Küçük bir melek yolumun üstüne düştü
Uzun metrajlı öksüz bir   romanın
Kadrajından süzülen afilli yüzünü
mavi bir çerçevenin kulpuna tutturup.

Dün akşam sularında zaman
Ömür köprüsünün üstünden geçip giderken

Yanımdan güle oynaya çekip giden gençliğim
Hamallık ettiği elindeki bavul da
avare bir öyküyü
yaşanmadan yiten ömrümden çalıyordu
_ kendinden bi haber_

Ahhh biliyordu oysa ,ölüm denen gerçeğin yegane bahşişi ne ki? iki metre beyaz patiska  .

Dur cocuklugum! , ahh biraz yavaş !
Dünyanın işi bitmez sonbahar sıraya girmiş
Kış arkasından gelmeye mecbur
sonrası yaşlılık ve malum ayaz.

Sen baharlarının ilki ol çocuk ,yeşillen
Bir yükün olacaksa barış olsun,aşk olsun
Gülüşün de kilitle zamanı,
Umut saatin zembereğinden  boşalsın
tıpkı yüreğin  güzelliği gibi
sen!
gülüşünden tutup saçlarını
kimsesizliğin den  öptüğüm çocuk .

Uğraşma saçımla başımla ,beyaz olup düşme Unut kusurlarımı
kader çizgim gibi buruşturup yüzünü  gamzelerime üşüşme gülsene çocuk .

Dün akşam sularında sevdaya rastladım
Vakit ,Yaş yarıdan ileri
Battı batacak ruhumda akşam güneşi .

Yaşanmamışlıklarımın mülakatında
torpilsiz kazandığım tek sınav dı
başimda tüten
mukafat gibi uzun mavi bir semah

Ve geç kalınmış bir sabah

Kargonun yanlışlıkla adresime  getirdigi
Ambalajsız Allah selamı gibi üryan ,
tertemiz beyaz bir yürekte ,düşsel bir hediye

Bir  kara sevda .......
Piyangodan çıkarcasına


Ömrümün yorgun yapraklarını
gönül takviminden koparan ellerime
Tarihin ilk rakamını yazıp yeniden
tarihe not düşen
Kuruyan topraklara ,dikene gül açtıran rab   yapraklara can veren yeşil adına ......

Yedi kainatı var eden Yarab
_Yüzme bilmeyen ruhumun derin deryalarda
Yaşama şansı kadar gerçek bir yaşanmamışlık öyküsüdür okunanlar_