_Bu küp öyle kolay dolmadı _

Bağıra bağıra ağladım yarıldı toprak
Şah damarından çatladı kahır

Yitirdim aklımı  ,terk edipte sılayı
Gurbet yollarında mekik dokudum .

Postacı yoruldu adresini sormaktan

Sokakları çıkmazlara bağladın
Caddelere kilit vuruldu adın sır_a,

Bu şehrin çocukları hep mi yetimdir
Hepmi piç doğar şefkatten yana ?


Ne gece uykusu ,ne günün bereketi
Bir elde kalem ,içimde bir dostluk elem

Ne yapsam, ne etsem

Halime güldü,yedi düvel , akrabayı mahlukat
En yakınım oldu sanki el alem .

Dört duvar set çekti çarelerime

Perdesin örtü yüzüme ,
Hasbam kanadı kırık ,dökük pencere

yinede
Kilitsiz kapılardan geçip menzile vardım.


Tükendi sabrım ,

Tası tarağı bir kenara fırlattım
Yalan değil !bir ara rotayı  da sapıttım

İçkide türküde şifa aradım
Ney üfledi ahı ,ben gözümden yaş damıttım,

En acı şarap , dert ile demlenenmiş

Onca damla yaşıma ,duyup da nasıl dayandın?

Dert küpüm doldu,  canım burnumdan aştı
Arıyı yar ,acıyı bal  eyledim ,

Kah köpürdü m , kah dellendim
Ara sıra güldüm ,yalandan eğlendim.

Avu içtim de
Yine de

Üstündeki kaymağın adını sen bilip
_Sustum _ ölmedim_