İçimde dalga dalga büyüyen
Amansız bir sensizlik hali,
Her gün tonlarca çığlık düşüyor yüreğime,
Bir fırtına kopacak diye korkuyorum.
Ve senli hayallere vedanın
Hüznüyle boğuşuyorum,

Bir sen kaldın sonu meçhul hayatın
Yıkılmaya yüz tutmuş direği,
Sende yıkılma, yıkma parlak yarınlarımı,
Yorulgan kaprislerin mateminden
Uzak tut sevdamı,

Meçhulün dehlizlerinde kaybolma
Yılma, yıldırma sevdamın umudunu,
Sen kayıp gidersen bu diyardan
Âlemden bir eksilir, benden bin,
Baharın güneşinde soldurma beni.

Senli umutlarıma sensizlik ekleme,
Korkarım, yıkılırım dağılır dünyam,
Mazide, okyanusa meydan okurdum oysa,
Şimdi bir kahve fincanında boğuluyorum,

Nefesim yetmiyor artık kifayetsiz, cılız seslere,
Mahiyetini yitirmiş haykırışların vızıltısı
Benliğimi yoruyor.

Ah koca görünümlü ufacık dünya,
Kahr-ı keder, per perişan ömür,
Ömür ki, yandıkça sönmeyen ömür,
Alevleri sineden gitmeyen ömür,
Yan be gönül, sende yan,
En sıcak ateşlerde.
Yan ki belki uslanır umudum.

Gözlerine hapsolmuş dünyam,
Ne olur! bir umut bakışı göster bana.
Ve al götür beni sevdiğim.
İlticama sevdaya dair,

Sar beni,
Manolya kokusuyla bezenmiş
Asude sözlerinle,
Sor beni,
Hasret türkülerinin duygusal melodisiyle,
Sür beni,
Hançerlenmiş sevda şarkılarının
Mateminin hissedilmediği diyara.

Ben yoruldum artık yanmaktan
Tut yüreğimden, götür beni uzaklara.

10.10.2024
Erdal EBEM