MİLTAN
Damarlarımdan kırıldım, sızdı kızıllığım,
Ilık bir kırmızılık ile lehimlendi gökyüzüne. Tandan azama giden niza için ayrılığım, Miltan gibi saran yalım nüve içerisine. Zerreden münezzeh hakkın semasında, Pervanenin aşk dediği lümene uyandım. Azameti için kan dökülürken dünyada, Devranı, bir güvenin sırtlayışına utandım. Kökleri salınan, hiçliğin zerafetine Dalları, yokluğa uzanan sır ağacında, Vakıf olup yaratılışın yakin gizemine, Latif bir su misali seyrettim damarlarında. Perdelerin kalktığı ilahi makamda Çarklar arasında sıkışan tane gibi Bendim, toz da çark da zaman da Beşerin üç hali, elif lam mim gibi |