YÜZYILKaldır başını korkma, ateşe batmış miğfer sana ıslak Ceddinin damarları ile perçinlenip örülmüş toprak Dikişsiz beyaz bayrağınla, seni anne şefkatiyle saracak Özgürlük için yaşamış, uğruna ölmüşsen ancak Kulak kesil, davasına çağıran vatan toprağına Kırılan kemik seslerine inat nabzı atıyor hala Dişleyip tırnaklasan da sökülmez destanıyla Şehit kalk desen yine kalkacak özgürlüğü uğruna Ak düşmemiş saçlar, kanlı şafağa boyandı Kıyam edin, kıyamet dündü veyahut yakındı Yağmur saygısından geri göğe taşındı Hürriyet narası ile devran zemberek gibi yığıldı Ey genç, kaldır başını şanlı tarihinin malısın Hangi kucak emzirse pür-i pak bir ananın evladısın Gök devrilse, bayrağının altına siper alır yatarsın Ay ve yıldız ile güneşi boğazlar, kâinatı yırtarsın Son nefer kalsan da vatanın camdan damında Buzdan kılıcın ile cehennem sıcağında Cumhuriyeti haykıracaksın kızıl damağında Ciğerlerinde bir leke gibi, ölümüne yol açsa da Ayaklanın, haramdır umutsuz teslimiyet Sözüm söz, sayıklanacak son nefeste cumhuriyet Paslı, körelmiş kafatasları etse de ihanet Vatanın doğacak o kutlu evladına emanet İlelebet, cumhuriyet, cumhuriyet, cumhuriyet! Mustafa Onur ORHAN |