HIÇKIRIKLARIM KANIYOR
Her baharın bir sonu var demişler
Oysa sen benim bitmeyen sonbaharımdın Dudağımda veda kesiklerinden oluşan intiharlar Hıçkırıklarım kanıyor üç-beş nöbetlerinde Gülüşünde ıslanmak istercesine Hayaline dokunuyorum Tüm seni seviyorumları sana susuyorum Bıçak açmıyor mühürlenen ağzımı Kirpiklerinin kıyısından geçerken Bindiğim otobüsün Can çekişen ağlamalarına inat Uçurum uçurum gözlerinden düşüyorum Hep uzak iklimlerin rüzgarlı vadilerinde estin Bıçak sırtı kavuşmalar kaldı avuçlarımda Yıkık hanelerin iğreti gelini misali Gezerken aşkın avlusunda Sana sevgiden ibaret bir cennet bırakıp Kendi kurduğum cehennemde Yanmaya gidiyorum Eylül GÖKDEMİR/14.10.2008 |