HALO DAYI
Şapkası kirliydi, elleri nasır.
Yüreği, pas tutmuş sergisi hasır. Gözlerinde nem var yüreğinde sır. Adaletten yana halini sordum. Garibe adalet olur mu dedi. Haline üzüldüm, yüreğim yandı. Bal ile kaymağı yiyende candı. Herkes insan ama o da insandı. Rızık ambarının yolunu sordum. Garibe nafaka kalır mı dedi. Sevgisiz kaldığı gözünden belli. Sitemi kendine, sözünden belli. Sanki dert çınarı özünden belli. Tevellüt kütüğün yılını sordum. Mecnunu seneler bulur mu dedi. Ne, dert uzak gider ne de gözyaşı. Bir kuru ekmeği, bir ayran aşı. Hüzünden kurtulmaz, zavallı başı. Çoluktan, çocuktan dalını sordum. Fukaraya evlat gelir mi dedi. Rabbime niyazı yüksek perdeden. Şükür içindeydi, yansa da beden. Sümme Hâşâ diyor hiç incinmeden. İman itiketten halını sordum. Allah’ım halimi bilir mi dedi. Mütevazı hali, mahçup edası. Gülleri incitmez ipek sedası. Bir sabah duyulsa sela nidası. Komşulara Halo kulunu sordum. Bu sabah namazı kılar mı dedi. 08.11.2024 Muammer KARS |
Okuduğumuz şiir güzeldi
Biz de kutladık ve alkışladık yürekten
Gönlüne, ömrüne bereket
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıkla, sağlıcakla kalasın