ACIMASIZ HAYAT
Ey hayat
Zalimin zulmünden korkum yok beni acıyla sınama Her güne bin keder sığdırmışım Tiryakisi olmuşum acıların ben ki ; Daha çocukken bir parça merhamet aramışım taşlaşmış yüreklerde Ne kadar çok ihtiyaç duymuşum birazcık şefkate sevgiye Ekmek gibi su gibi özlemişim ana kucağını Dilimi şarkılarımı türkülerimi aramışım her dengbej avazında. Gün olmuş yolumu kaybetmişim Gün olmuş elimi kaybetmişim Sevdiklerimi yarimi kaybetmişim Ateşe verilmiş yerim yurdum Göç etmişim içim kan ağlayarak Geride bırakmışım adresimi anılarımı çocukluğumu gençliğimi Yaş tutmuşum geride kalanlara Kin tutmuşum kahpelere İşbirlikçilere hainlere Mesken tutmuşum yaban ellerde Destan olmuşum türkü olmuşum Stran olmuşum klam olmuşum İlden ile söylenmişim dillerde. Daha çekilecek çilem mi kalmış Onca alacağım varken hayattan Hiç dert etmem kendime inan Gönül de koymam sana Ne de olsa hayat yolu uzun Ben henüz başlamadım daha. Bil ki her gece ama mutlaka her gece Çaresiz gebedir sabaha. 𝕯𝖊𝖛𝖗𝖎𝖒î.𝖎𝖑𝖐𝖊𝖗 𝕸𝖚𝖗𝖆𝖙 𝕮𝖎𝖓𝖎𝖙𝖆𝖘 𝕸𝖆𝖒𝖆𝖐.𝟎𝟓.𝟏𝟏.𝟐𝟎𝟐𝟒 |
Hayat denen zaman dilimi,insana nasıl bir yol çizmiş,nasıl bir organizasyon kurmuş,insan'ca hiç bilinmez.Hayat kimine kısa,kimine uzun metrajlı bir hikâyedir.
Şiir,benim yaşamımı baştan sona bir kez daha derin düşündürdü.Şiiri tekrar tekrar okudukça içinde kendimden bölümler buldum.Yaşamımı yeniden irdeledim.
Etkin kaleminizi,samimi yürek sesinizi içtenlikle kutlarımdeğerli şairim.
Saygıyla,esenlikler dilerim.