Kibrit çöpünde nasibim var
Aşka gelen gönlü yakacak diye
Gözlerim çiçeği görmüyor artık
Yaza kurumuş bir samandır diye
Yoldan uzakken dilekleri özümün
Sana ağrıyan balda yutkunurken
Güneşe borçluyum rızkımdan saklıyken
Sezgin bir ışık sözlerinde
Karanlık bir yalvarıştır diye
Tuzakta bir yakarışa elveda ederken
Mizanda bülbülü güldürmek için
Güle ne hacet sevilerde seyre dalınmak


Uçurum gibi bir ağıt gönlünde
Bir mezara ağlamak yasakken
Firari bir köhnemeye üryan
Saatli bir vâkur huylusu
İçimin kanatlarında yükselmiş
Haritası kül eylerken kendimi
Sızıyan buselerde erişmiş bir yoksunluk
Bulur beni
Sırdan utanmış bir sessizlik çaresizliği
Örselenmiş bir sabırdan
Hırpalanmış ağyârında
şuurumun kıblesi neresidir bilinmez diye
Yalnızlık cevazında
Hangi mevsime aşinayım


Mum zannedilmiş ki bir şarkıyla yanacak
Kalbimin buse dokunmuş yüzlerine*
Af edilmiş bir köşe arıyorum kendime
Hıçkırıklara selasındayken yarınların
Masum bir şerit nasihatinde
Gıptayken dillerde zamanın
Gönlü yanık bir selam vurulmuş kördüğüm sılasına

Velhasıl kumlar vurunca gecelerime
İlhamı yine çocukluğu olur düşlerimin
Harflerde bir varoluş girdaplarda
Aşkın annesine bir yüktür yakıtlarım

Bağrında bir güle sanattır
Rüyalarda dövün diye bir aydınlıkla boğuşurken

Gezgin imgeler...