Kırışık çelişkilerşafağı dişlerimizle sökerken incindi gece yüzümüzde dün sancılarında söndürülmüş bir ifade özümüzden söktü bilmeceyi gözümüzden döktü kırışıktı araf ta ilişkiler karışıktı timsah gözlerde çelişkiler Aşk taze ümitlere sürgün veren mülteci bir konuk gibi o şimdi onuncu köyde hakikat henüz cenin duran zaman yürüyen biz bırakmadan ardımızda tek bir iz ikimizde biliyoruz ki mutasyon mağarasında yara/saların dilinde korkulu bir ses gibiyiz sobelenen çizgimizin cenderesinde tükeniyor nefesimiz yine de aklımızı yuregimize mıhladığımız gecede kendimize az gelmişlik yürüyor yaşadığımiz şehrin sokaklarında ve tütsülü dualar tütüyor kuşkulu yürekler bacasında Aşk ise bir kelebeğin ağzından aldığı son sözleri mırıldanıyor omuzları umut sürüsü fld. |