Ne güzel hatalar yapmışım ben öyle?!
Ne güzel, ne iyi yanlışlar yapmışım...

Nasıl nasıl büyük haltlar yemişim.
Ne de güzel sivri sivri dillerim olmuş.
Ne de büyük büyük konuşmuşum.

Ne keskin bir zekam varmış benim öyle,
Dokunanı kanatmışım...

Ne de güzel akıldan çıkmışım öyle.
Görenin gözünü kör etmişim,
Duyanın kulağını sağır...

Ne güzel de aklınızı başınızdan almışım..!
Yerine, yeni yeni fikirler koymuşum...

Kötüler için, ne kadar da iyi, kötü biri olmuşum ben öyle!
Kötülükten bezdirmişim insanoğlunu...

Bilen illallah etmiş,
Bilmeyen bir taş fırlatmış arkamdan!

-Attığınız taşın ağırlığında, ayaklarım daha bir sağlam basmış yere!

Heybeme kötülükler biriktirmiş.
Iyilikler uçurmuşum göğe...

Ve ne büyük gemiler yakmışım.
Sığ sulardan uzak,
Ne küçük aşklar(ı) büyütmüşüm koynumda...

Ne kadar pis sevmişim ben öyle!

Ben ben olmuşum adamım da, haberim yokmuş.

Tüm yanlışların içinden doğruları seçmişim.
En doğru kararları en zor virajlarda almışım...

Sayende kaybolmuş, yeniden bulunmuşum!

Dinime sövüp de, müselman olmayan adam, Sen nerdesin şimdi pekil?

Yoksa aynı yerde mi?

İyi, güvenli bir kabda çürümekte misin hala?

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com