GÜN ORTASINDA DOLUNAY
Kıyıdan bakanlara
göstermez deniz derinliğini... Bir içimlik suda bile, boğdurur bilmeyene kendini... Tükenmekten saklanır kayalıklara balıklar... Denizin ortasında bile aç kalır bazen martılar. ... Öyle derin sessizlikler bırakır ki bazı gidenler sağır eder de, içinizde boğulur çığlıklar. Yutar dilinizi girdaplar... Her sabah, denizi yakar sevdanız teninizde fakat söndürmez ateşinizi okyanuslar... Kimse bilmez... Kimse bilmez... Yar gelince akla; Isınmaz kimseye içiniz üşütür onsuzluklar. Gün ortası bile olsa görünür olur yakamozlar... Ah o dolunay... Ah o dolunay(da)... Vurgun yer hep mısralar... Özlem SABA www.ozlemsaba.com |