Sevgili dost....

**"Kırklar kapısından içeri girdim"** dizesi, manevi bir mekânı ve bir tür kabul veya aydınlanmayı anlatırken, Kırklar, genellikle kutsal bir topluluğu veya yüksek bir mertebeyi temsil ettiğinden şiirinde kendini bu yüksek manevi düzleme taşımış gibi gördüğünü ifade etmişsin.

**"Günahkâr kulları zikir de gördüm"** insanın içsel çatışmalarını ve toplumsal durumunu mısrala ne güzel dökmüş. Zikir, Allah’ı anma eylemi; günahkâr bireylerin de bu süreçte yer alması, insanın doğasında var olan zayıflıkları ve arınma arzusunu ortaya koymuş
**"Af diledim Rabden avuç açarak"** dizesiyle, içten bir tövbe ve bağışlanma arayışında olduğunu vurguluyor.

**"Güz ile beraber yapraklar döktük"** dizesi, doga her daim yeniden doğar ancak insan böylemi gelip geçicidir diyerek sorgulattırıyor şiirin burada. **"Kıyamdan secdeye yüz üstü çöktük"** ile, ruhsal bir teslimiyet ve dua ile sığınmak.

**"Hatasız insanı bulmak hayli zor"** dizesi, insanoğlu beşer şaşar hatasız kul mu var neden yargılıyoruz ki birbirimizi hataları görüp anlayışla merhametle yaklaşsak...

**"Yüklenip yükünü göçemiyorsun / Kanatların kırık uçamıyorsun"** dizeleri, insanın yüklerinin ve sorunlarının ağırlığı altında ezildiğini gösteriyor. Burada, kaçış yerine yüzleşme ve mücadele etme gerekliliği ne güzel vurgulamışsın. **"Nereye gidersin söyle kaçarak"** dizesiyle, ah kaçış çözüm olsa şair emin ol benden hızlı kaçan olmaz.....
Ne güzel bir şiir manevi arayış, içsel çatışma toplumdaki dinamikleri derin bir şekilde kaleme alman.
Hem kendini hem okurlarını hayatın zorluklarıyla başa çıkabilmek için içindeki huzuru bul tövbe et merhamet et diyerek çağıra bulunduğun bu şiir gün içinde huşu ile okuduğum bir şiir olmuş

dost yüreğe her daim selam olsun şiirle kal emi....